انواع سیستم های خنک کننده

با افزایش دمای سالن، اختلاف دمای بدن پرنده و هوای اطراف آن کاهش یافته و در نتیجه توانایی پرنده در دفع گرمای بدن کمتر می شود. اگر چه در هوای گرم، جریان زیاد هوا می تواند به کاهش دمای بدن پرنده کمک کند، اما زمانیکه دمای هوا خیلی زیاد باشد دیگر این روش موثر نخواهد بود. از دیدگاه تئوری، سیستم های خنک کننده تبخیری در مناطق گرم می توانند دمای سالن را 15 درجه سانتیگراد یا بیشتر کاهش دهند.

این سیستم ها در مناطق مرطوب دمای سالن را 3 الی 6 درجه سانتیگراد کاهش می دهند. به طور کلی دو نوع سیستم خنک کننده تبخیری در سالن های پرورش طیور استفاده می شود. سیستم مه پاش و سیستم پَد. باید توجه داشت که سیستم پد تنها در سالن های دارای تهویه مصنوعی، می تواند به کار رود.

1) سیستم مه پاش: سیستم های مه پاش بر اساس میزان فشار مورد استفاده قرار می گیرند. سیستم های دارای فشار متوسط و فشار زیاد از راه تبخیر آب به هوا موجب خنک شدن پرنده می شوند، در حالی که سیستم های دارای فشار کم از راه خیس کردن پرنده و به دنبال آن تبخیر آب از سطح بدن پرنده موجب خنک شدن پرنده می شوند. معمولا هر چه فشار سیستم مه پاش بیشتر باشد ذرات ریزتری تولید شده و میزان تبخیر قطره ها نیز افزایش خواهد یافت و در پایان، خنک کنندگی بیشتری در سالن های پرورش طیور ایجاد خواهد شد. قطره های کوچک تر نسبت به قطره های بزرگتر تمایل دارند تا زمان طولانی تری در قسمت بالای سالن باشند. سیستم مه پاش پر فشار بدون اینکه موجب خیس شدن سالن یا تجهیزات شوند کارآمد ترین نوع سیستم مه پاش در کاهش دمای سالن می باشد. برای اینکه میزان خنک کنندگی یک سیستم مه پاش به بیشترین اندازه برسد و در عین حال میزان خیس شدن بستر به کمترین میزان خود برسد، باید میزان رطوبت اضافه شده به هوای سالن متناسب با میزان رطوبت نسبی هوای سالن تنظیم گردد. هر چه میزان رطوبت نسبی هوای سالن کمتر باشد، میزان آب بیشتری می تواند به هوای سالن اضافه شده و هوای سالن خنک تر شود. معمولا زمانیکه از سیستم های خنک کننده تبخیری استفاده می شود، میزان رطوبت نسبی هوای سالن نباید بیش از 85 درصد شود. برای کم کردن احتمال خیس شدن فن ها، هیچ نازلی نباید در فاصله 30 متری از فن ها نصب شود.

2) سیستم خنک کننده پَد: خنک کننده ی پد رایج ترین سیستم خنک کننده مورد استفاده در سالن های مرغداری می باشد. پد، لایه ای از پوشال و یا سلولز می باشد که در قسمت ورودی هوا نصب شده و به وسیله نازل هایی، آب بر روی آن ریخته شده و هوای گرم بیرون سالن به کمک فشار منفی ایجاد شده توسط هواکش ها از میان پد خیس عبور کرده و پس از خنک شدن، در داخل سالن حرکت کرده و از سوی دیگر به وسیله هواکش ها به خارج از سالن هدایت می شود. مدیریت پد نسبت به مه پاش آسان تر بوده و در این حالت مشکل خیس شدن بیش از اندازه سالن وجود ندارد. برای دستیابی به بیشترین خنک کنندگی نیاز است که مساحت پد های خنک کننده ی تبخیری به اندازه کافی باشد. کم بودن سطح پد موجب کاهش بازده هواکش ها و کاهش اثر خنک کنندگی می شود. پرندگان حتی در بهترین شرایط جهت دریافت هوای خنک تمایل به رفتن به سمت خنک کننده های تبخیری را دارند. در چنین شرایطی تراکم بیش از حد پرنده ها در برابر پد سبب تولید و به دام افتادن گرما در میان آنها شده و امکان جابجایی هوا میان آنها کم شده و تنش گرمایی افزایش می یابد. برای جلوگیری از جمع شدن بیش از اندازه مرغ ها در یک سمت سالن در برابر پوشال ها ، پیشنهاد می شود از فنس هایی برای تقسیم سالن استفاده شود.

کارشناسان شرکت آریا داتیس پرور در ارتباط با به کار گیری مطالعات جدید صورت گرفته در این مورد در طول دوره در خدمت مصرف کنندگان محترم بوده و به طور رایگان مشاوره های لازم در ارتباط با مبحث فوق را ارائه خواهند داد.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.