پدیده رشد جبرانی چیست؟ – قسمت دوم

یکی از روش های مدیریتی در اجرای الگوی رشد جبرانی محدودیت غذایی در طول دوره پرورش می باشد.

انواع روش‌های محدودیت غذایی:

  1. محدودیت کیفی
  2. محدودیت کمی خوراک

در روش محدودیت کیفی معمولاً جیره های تنظیم شده، توسط کارشناسان رقیق می شود. در روش محدودیت کمی، خوراک کمتری در اختیار پرنده قرار میگیرد.

رشد جبرانی یک روش مدیریتی – تغذیه‌ای است که با اعمال یک دوره رشد آهسته و به‌دنبال آن جبران این کاهش رشد و رسیدن به وزن طبیعی قابل عرضه به بازار صورت می‌گیرد.

طبق توصیه کارشناسان، امروزه مناسب ترین سن برای شروع اجرای محدودیت های غذایی در طیور گوشتی، از حدود سن 7 روزگی الی 23 روزگی می باشد. از آنجا که قسمت عمده خوراک در هفته های اول پرورش صرف رشد شده و خوراک کمتری صرف نگهداری میشود، لذا با اعمال برنامه مدیریت محدودیت غذایی در سنین پایین تر، اتلاف خوراک نیز کمتر شده و راندمان تبدیل غذایی نیز تغییر نخواهد کرد و از طرف دیگر این امکان وجود خواهد داشت که با رشد جبرانی، مرغ در سن کشتار به وزن مطلوب دست یابد.با ادامه برنامه ی محدودیت غذایی از سن 23 روزگی به بعد، از آنجا که پرنده فرصت رشد جبرانی را نخواهد داشت، این امر موجب می شود که مرغ در سن کشتار به وزن دلخواه دست نیافته و لذا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نخواهد بود. با ادامه برنامه جیره بندی از سن 23 روزگی به بعد، تلفات بصورت قابل توجهی کاهش یافته و با اعمال برنامه های محدودیت غذایی علاوه بر اینکه در وزن نهایی مرغ در سن کشتار تأثیر چندانی نخواهد داشت بلکه سبب بهبود راندمان غذایی نیز شده و بروز عوارض متابولیکی و به تبع آن تلفات کاهش قابل ملاحظه ای خواهد داشت. کارشناسان تخصصی شرکت آریا داتیس پرور به صورت رایگان مشاوره های لازم را در ارتباط با مبحث فوق به پرورش دهندگان گرامی ارائه داده و در کنارشان خواهند بود.جهت بهره مندی از جیره های اختصاصی بر اساس شرایط اقلیمی و مشاوره، با دپارتمان فنی شرکت آریا داتیس پرور تماس حاصل فرمایید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.


17 مهر 1400

تمامی حقوق متعلق به آریاداتیس پرور می باشد.