نویسنده: Aryadatis Admin

کیفیت جوجه یک روزه – قسمت سوم

گام نخست جهت تضمین عملکرد مناسب در پایان دوره پرورش، خرید جوجه یک روزه از جوجه کشی معتبر و ایجاد شرایط مناسب برای پرورش می باشد. که این ویژگی ها تابع ژنتیک جوجه ها و مجموعه عملیات مرغ مادر و جوجه کشی می باشد. به طورکلی کیفیت نامطلوب جوجه ممکن است مربوط به اشکال در مواردی مانند : گله های مادر، جوجه کشی، گله های گوشتی و کنترل کیفیت جوجه یک روزه باشد. علاوه بر این، فراهم نمودن آب و دان با کیفیت که از لحاظ وجود باکتری های بیماری زا مورد بررسی قرار گرفته باشد امری حیاتی است. در برخی از موارد، آلودگی به مایکوتوکسین ها می تواند از مرغ مادر به جوجه یک روزه منتقل شود و بر رشد جنین و متعاقبا بر رشد گله تاثیر منفی بگذارد. لذا استفاده از راهکارهای مناسب جهت به حداقل رساندن آلودگی ها در نهایت میتواند منجر به بهبود عملکرد و سلامت پرنده گردد.

کمبود مواد غذایی تخم مرغ، از عوامل مهم کاهش جوجه در آوری در مراحل پایانی جوجه کشی است. علاوه بر این ، جوجه های هچ شده از تخم مرغ های ضعیف، به علت کمبود مواد غذایی و ناتوانی سیستم ایمنی از بین می روند و در صورت زنده ماندن ، در آغاز رشد نیز ضعیف هستند و دوره پرورش طولانی تری خواهند داشت.

رشد و تمایز جنین پرندگان به مواد غذایی تخم مرغ وابسته است. کمبود تغذیه ای هنگام تشکیل تخم مرغ بر رشد جنین اثر منفی خواهد داشت، علاوه بر این جوجه های تولیدی از گله های جوان نسبت به گله های مسن ، کوچک و ضعیف تر هستند، و مستعد دهیدراته شدن (از دست دادن آب بدن) می باشند. از سوی دیگر پرورش جوجه ریز احتیاج به مدیریت و رسیدگی بیشتری دارد،. بنابر این باید از ارسال جوجه های ریز به فارم هایی که دارای بعد مسافت زیادی با جوجه کشی هستند خودداری شود، چرا که در غیر این صورت تعداد و شدت دهیدراته شدن و تعداد جوجه های حذفی افزایش می یابد.

از طرفی گله های مادر با سن های بالا تولید تخم مرغ های با پوسته نازک تری می نمایند که در نگه داری آنها از نظر حرارت و رطوبت بایستی دقت بیشتری به عمل آید و هم چنین می بایست نسبت به ضد عفونی آن ها در فارم با دقت بیشتری اقدام شود، زیرا که نفوذ عوامل بیماری زا به دلیل نازکی پوسته به میزان بیشتر و در مدت کوتاهتری در آن ها صورت می گیرد. ابتلای گله های مادر به بیماری های ویروسی، باکتریایی و مایکوپلاسمایی در کیفیت جوجه یک روزه تاثیرگذار می باشد به طوری که ایجاد هر نوع استرسی به گله از جمله ابتلا به بیماری های عفونی باعث انتقال آن ها به جوجه یکروزه گشته و نهایتا در طول دوران درگیری گله با عوامل استرس زا، کیفیت جوجه یکروزه افت نموده و میزان تلفات اولیه و تعداد جوجه های حذفی در طول دوره پرورش افزایش می یابد.

همچنین محیط جوجه کشی می تواند به چند روش میزان جوجه درآوری و کیفیت جوجه را کاهش دهد. میزان نامناسب حرارت و رطوبت ، نقاط مربوط به چیدن تخم مرغ ها و تهویه و چرخاندن غلط همگی میتواند تاثیر منفی بر تکامل جنین داشته باشند. همچنین تخم مرغ های ترک دار، برس کشیده شده و مرطوب می تواند باعث انتقال آلودگی سطح پوسته به داخل و آلودگی سایر تخم مرغ ها گردد.

در قسمت بعدی، به تاثیر تغذیه اولیه بر سیستم ایمنی جوجه ها می پردازیم .

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

کیفیت جوجه یک روزه – قسمت دوم

ویژگی های ظاهری جوجه با کیفیت و درجه بندی آن ها

در حال حاضر ارزیابی کیفیت جوجه های تفریخ شده با توجه به مشاهدات فردی کارکنان جوجه کشی و یا کشتن جوجه جهت نمونه برداری از حضور باکتری ها در کیسه زرده، صورت می گیرد. برای تعیین کیفیت جوجه ها باید استانداردی وجود داشته باشد. جوجه هایی که کیفیت پایین تر از استاندارد دارند نباید برای خریدار ارسال شوند. به طوری که استاندارد ها برای همه نژاد ها یکسان بوده و در تمام فصول قابل اجرا می باشد. به عنوان یک اصل هر گاه در زمان بیرون بردن جوجه ها از هچر مشاهده شود که جوجه ها تمیز هستند و کرک های خشک و نرم دارند و هیچگونه آلودگی بر روی بدن آنها وجود ندارد و پوسته های تخم مرغ و کف سبد هچر نیز تمیز است ، هچ موفق بوده است.

به طور کلی جوجه یک روزه با کیفیت بالا بایستی دارای خصوصیات زیر باشد:

شفاف و براق بودن چشمهای پرنده

طبیعی بودن دمای بدن ( دمای بدن 35.5 درجه سانتی گراد باشد )

یکنواخت و یک دست بودن از نظر وزنی

رنگ خوبی داشته باشد و رنگ کرک مطابق با رنگ نژاد باشد.

در هنگام لمس بدن نباید هیچ علامتی از ادم نشان دهد.

بدون نقائص فیزیکی و عفونت بوده و غشاهای خشک شده وجود نداشته باشد ( کج نبودن نوک، پاهای تمیز)

پای جوجه صاف و شفاف باشد و به خوبی بتواند بایستد.

ناف کاملاً بسته و علائمی از زخم و ورم دیده نشود

جوجه نباید در حالت غیر طبیعی آشکار نظیر نفس نفس زدن باشد.

هشیار و فعال باشد.

کلواک سالم و طبیعی باشد

در درجه بندی جوجه های یک روزه باید در کارخانه جوجه کشی با وسواس عمل شود تا جوجه های مشکل دار از چرخه پرورش خارج گردند.

درجه بندی جوجه ها:

جوجه های درجه 2 یا وازده ممکن است برخی از علائم زیر را داشته باشند که منجر به حذف شدن آن ها در کارخانه جوجه کشی می گردد:

عدم التیام ناف: این جوجه ها غیر فعال بوده و اغلب روی سینه می نشینند، دارای شکم متورم و مفصل خرگوشی قرمز رنگ نیز هستند.

عفونت کیسه زرده: کیسه زرده بدبو و بدرنگ بوده و در سطح آن رگ های خونی دیده می شود.

از دست دادن آب بدن ( دهیدراتاسیون): تجمع جوجه ها در مناطق گرم سالن، عدم مصرف آب و دان، عضلات تیره و خشکی پوست و عضلات.

چسبندگی مقعد: خشک شدن و چسبیدن مدفوع در ناحیه مقعد که منجر به انسداد آن می شود.

آب آوردگی پرده قلب: عمدتاً به علت کاهش جریان هوا در هچری و در نتیجه کمبود اکسیژن است که با تهویه ضعیف مرغداری تشدید می شود.

جوجه های کوچک و کم وزن

وجود نواقصی نظیر آسیب دیدگی متعدد و رنگ پریدگی پاها

پنجه های خمیده و یا کج در گله به علت نواسانات حرارتی دستگاه خصوصاً درجه حرارت بالا ممکن است مشاهده شود.

جوجه هایی که زودتر تَفریخ شده و بند ناف در آن ها بهبود نیافته است.

جوجه های چسبناکی که محتویات تخم مرغ ها به بدن آن ها چسبیده است.

جوجه های خشکی که پوسته تخم مرغ ها به بدن آن ها چسبیده است.

در قسمت بعدی، به عوامل موثر بر کیفیت جوجه یک روزه می پردازیم .

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

کیفیت جوجه یک روزه – قسمت اول

اهمیت کیفیت جوجه یک روزه در پرورش مرغ گوشتی

جوجه های گوشتی که امروزه در واحدهای صنعتی پرورش داده میشوند، حساسیت های خاصی به شرایط محیطی دارند، بنابراین مدیریت پرورش آن ها با گذشته متفاوت است. در حال حاضر پیشرفت های ژنتیکی و بهبودهای تغذیه ای باعث افزایش سرعت رشد و بازدهی خوراک در جوجه هاي گوشتي شده است. اساس موفقیت در یک دوره پرورش گله گوشتی انتخاب جوجه یکروزه با کیفیـت اسـت. بـرای ایـنکـه مرغـدار دوره پرورش موفق و سوددهی داشته باشد، اولین شرط اصلی آن داشتن جوجه یکروزه درجه یک است. اگر دوره پرورش با جوجه یک روزه درجه یک شروع نشود معمولا آن دوره با مسائل و مشکلات زیـادی مواجه می شود. در این مورد می توان بـه یک ضرب المثل مشهور فارسی اشاره کرد که میگوید چون نهد خشت اول معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج. در سالن پرورش مرغ گوشتی نیز خشت اول جوجه یک روزه است کـه باید با کیفیت باشد. علیرغم این که تهیه جوجه یکروزه با کیفیت سنگ بنای موفقیت آن دوره پرورش است، اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که کیفیت ایده آل جوجه یکروزه به تنهایی تضمینی برای موفقیت در یک دوره پرورش نیست.

کیفیت جوجه ناشی از سه عامل مختلف تخم مرغ، دستگاه های جوجه کشی و مدیریت کارخانه جوجه کشی است. دستیابی به استانداردهای بالا در این سه مورد باعث تولید جوجه با کیفیت بالا می شود، اگر هر یک از این سه جنبه رعایت نشود، هم میزان هچ و هم کیفیت جوجه تحت تأثیر قرار می گیرد. یک جوجه نامناسب، پاسخگویی مناسبی به زمان، سرمایه و زحمتی که در طول پرورش صرف آن می-شود، نخواهد داشت. جوجه ها باید از گله مادر سالم تهیه شوند. سلامت گله مادر مهم ترین عامل برای تولید جوجه های گوشتی سالم و عاری از عوامل بیماریزا است. عدم تأمین نیازهای کامل غذایی گله مادر از نظر پروتئین، اسیدآمینه، لیپید، کربوهیدرات، ویتامینها و مواد معدنی و متوازن نبودن جیره غذایی باعث تولید جوجه های ضعیف میشود. برخی از بیماری ها و آلودگی ها از طریق جوجه کشی انتشار مییابند، بنابراین باید قبل از تهیه جوجه ها از رعایت کامل اصول بهداشتی، ضدعفونی صحیح و قرنطینه در مراحل مختلف جوجه کشی اطمینان حاصل کرد. جوجه هایی که از گله های مادر جوان یا مسن تهیه شده باشند، عملکرد مناسبی ندارند. جوجه های تهیه شده باید عاری از عوامل بیماری زا باشند، زیرا هرگونه عفونت باکتریایی در جوجه های یکروزه بر روی سلامت و عملکرد آن ها در پایان دوره تأثیر منفی میگذارد و حتی باعث تلفات نیز میشود. بنابراین پیش بینی ظهور کامل پتانسیل ژنتیکی در زمینه رشد و کارآیی فقط در شرایطی امکان پذیر است که گله عاری از هرگونه عوامل بیماری زا باشد.

به طور کلی جوجه یکروزه سالم نقطه آغازین عملکرد خوب گله ای است که پتانسیل تبدیل شدن به یک مرغ گوشتی، تخمگذار و مادر را دارد. با توجه به این مساله، کیفیت جوجه یکروزه در صنعت طیور حایز اهمیت می باشد چرا که جوجه با کیفیت بالا درصد تلفات و حذفی کمتری در هفته اول و در طول دوره پرورش خواهد داشت و در نتیجه جوجه با کیفیت بالا دارای عملکرد بهتری خواهد بود. همچنین راه حل مناسب جهت ممانعت از ورود بیماری ها به محیط مرغداری بهبود امنیت زیستی می باشد که می تواند در کاهش استفاده از آنتی بیوتیک ها کمک نماید. یکی از دلایل اصلی مصرف آنتی بیوتیک در پرورش طیور، جلوگیری از تلفات طی دو هفته اول پرورش می باشد. بنابراین بهبود وضعیت سلامت جوجه یکروزه و همچنین کیفیت آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که جوجه با کیفیت بالا تغییرات شرایط محیطی را بهتر تحمل خواهد نمود.

بهتر است کیفیت جوجه ها هم از استاندارد های کمی و هم از استاندارد های کیفی برخوردار باشد. همچنین بهتر است که قدرت زنده مانی جوجه ها هم در کارخانه جوجه کشی و هم در مزارع پرورش جوجه بعد از یک هفته اندازه گیری شود.

در قسمت بعدی، به ویژگی های ظاهری و درجه بندی جوجه های یک روزه می پردازیم .

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

مدیریت آب در پرورش طیور – قسمت سوم (آخر)

pH: شاخصی جهت ارزیابی اسیدیته یا قلیاییت می باشد. مقیاس 0 الی 14 جهت اندازه گیری آن استفاده می شود. عدد 7 خنثی، مقادیر زیر 7 اسیدی و مقادیر بالای 7 قلیایی می باشد. pH بین 6 الی 8.6 برای تولید و پرورش جوجه های گوشتی مناسب می باشد ولی پرندگان می توانند دامنه pH بین 4 الی 8 را نیز تحمل کنند. pH بالاتر از 8 باعث کاهش مصرف آب می شود.

خاصیت قلیایی: خاصیت قلیایی توسط کربنات کلسیم، بیکربنات و یا سولفات ایجاد می شود. قلیاییت بالا باعث افزایش ظرفیت بافِری آب می شود.

کل مواد جامد: مجموع مواد جامد نشان دهنده کل مواد جامد محلول و غیر محلول می باشد. مجموع مواد جامد به طور مستقیم به وضعیت سلامت پرنده ارتباطی ندارد. ولی عملکرد تجهیزات و آب، به طور منفی تحت تاثیر مواد جامد محلول بوده که می تواند عملکرد پرنده را تحت تاثیر قرار دهد.

ترکیبات سمی: بسته به ترکیب مواد مقدار مواد سمی متفاوت خواهد بود. عناصری مثل سرب، سلنیوم و آرسنیک جهت ممانعت از بروز مشکلات مربوط به سلامت گله باید کمتر از PPM 1 نگهداری شوند.

بسیاری از استاندارد های کیفیت آب، برای آب مصرفی طیور در ابتدا مطابق با آب مصرفی انسان، آماده شده بود. امروزه برخی از این استانداردها بر اساس تحقیقاتی در ارتباط با بهره وری طیور گوشتی و تخمگذار توصیه شده است. اخیرا تحقیقاتی در ارتباط با سطوح آهن، منگنز، نیترات و pH در آب مصرفی طیور و اثرات آن ها بر روی عملکرد پرندگان انجام شده است. نتایج این تحقیقات نشان می دهد که سطوح بالای آهن، منگنز و نیترات اثری بر سلامت طیور ندارند. البته لازم به ذکر است که تجهیزات خطوط آبی که در این آزمایشات مورد بررسی قرار گرفتند، دچار مشکلاتی مثل گرفتگی نیپل و مه پاش شدند. عملکرد جوجه های گوشتی در هنگامی که غلظت این مواد زیاد می شود، بیشتر با کاهش عملکرد تجهیزات تحت تاثیر قرار می گیرد تا وضعیت سلامتی پرنده. کیفیت پایین آب منجر به افزایش رشد باکتری ها خواهد شد.

نکات مدیریتی در ارتباط با آب:

انجام آزمایش آب: در هر مرغداری باید آزمایشات مربوط به آب چاه فارم انجام گیرد. کیفیت آب می تواند در طی زمان هایی که بارش باران زیاد بوده و یا در دوره های خشک سالی تغییر یابد.

تغییرات منظم فیلترها: رسوبات و ذرات ریز موجود در آب می تواند باعث گرفتگی نیپل ها شده و موجب تاثیرات منفی بر کیفیت بستر شود. فیلتر های مسدود شده باعث محدود شدن جریان آب در آبخوری ها و سیستم های سرمایشی می شود.

شستشوی خطوط آب بطور منظم: پس از اضافه کردن مکمل ها و دارو ها به آب (برای مثال واکسن، دارو، ویتامین و الکترولیت ها) جهت شستشوی خطوط آب یک جریان آب با فشار بالا مورد احتیاج می باشد.

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

مدیریت آب در پرورش طیور – قسمت دوم

کیفیت آب:

آب از ترکیب مولکول های اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده و یک حلال عمومی می باشد. در نتیجه می تواند حاوی بسیاری از ترکیبات و مواد معدنی باشد. تصفیه آب در مرغداری باید بر اساس نتایج حاصل از آنالیز کیفی آب باشد. در صورتیکه آب مصرفی طیور تصفیه نشده نباشد، به طور ناخواسته آلودگی های زیادی دارد.

ترکیب آب در نواحی مختلف جغرافیایی متفاوت می باشد. آلودگی آب می تواند زمانی رخ دهد که نفوذ آب های سطحی به درون چاه ها اتفاق بیفتد. کلیه مرغداری ها جهت مشخص شدن کیفیت آب، باید نمونه های آب مرغداری را به آزمایشگاه های کنترل کیفی ارائه دهند. این عمل به مرغداران کمک می کند که مشخص شود چه راهکارهایی در جهت بهبود وضعیت موجود ارائه دهند. کیفیت آب باید دغدغه همه مرغداری ها باشد. کیفیت پایین آب ممکن است با عمل هضم تداخل داشته و به دنبال آن باعث کاهش عملکرد پرنده شود. زمانیکه کیفیت آب پایین باشد می تواند اثربخشی واکسن و داروهای تجویز شده آشامیدنی را کاهش دهد. آلاینده های موجود در آب می تواند باعث بروز مشکلاتی در تجهیزات مرغداری شده و همچنین موجب محدودیت استفاده از آب قابل دسترس جهت مصرف پرنده می گردد. همچنین باعث کاهش اثربخشی سیستم های خنک کننده و مه پاش می شود. کاهش مصرف آب و ضعف سیستم خنک کننده ممکن است اثرات منفی بر رشد و تولید مثل داشته باشند. همچنین کیفیت پایین آب در مرغداری ها باعث از بین رفتن آب خوری ها شده که منجر به بستر مرطوب و نهایتا افزایش تولید آمونیاک می شود. کیفیت پایین بستر و آمونیاک بالا باعث کاهش عملکرد و افزایش مرگ و میر می گردد.

برخی از استاندارد هایی که در کیفیت آب مرغداری ها بررسی می شود به شرح زیر می باشد:

رنگ: آب بدون رنگ بوده و وجود هر رنگی در آن نشان دهنده افزایش سطح آلودگی آب می باشد.

کدر بودن: ذراتی مثل رس، گل، شن و یا مواد آلی معلق در آب می تواند باعث شود که آب کدر و تیره به نظر برسد. این حالت موجب گرفتگی آبخوری های نیپل و همچنین نازل های مربوط به مه پاش ها خواهد شد.

سختی: نمک های کلسیمی و منیزیومی باعث بروز سختی آب شده که منجر به رسوب و گرفتگی خطوط آب می گردد. همچنین سختی باعث کاهش اثربخشی ضد عفونی کننده ها و برخی از دارو ها می گردد.

آهن: آهن تقریبا هر چیزی را که در مجاورتش باشد تحت تاثیر قرار می دهند و آن هم ناشی از کیفیت آب می باشد. مطالعات اخیر نشان می دهد که وجود آهن در آب به نظر نمی رسد که سلامتی پرنده را تحت تاثیر قرار دهد. به هر حال بخشی از آهن تشکیل ذرات جامدی مثل اکسید آهن را می دهد که می تواند منجر به بروز مشکلاتی در تجهیزات می شود. این ذرات کوچک منجر به گرفتگی نیپل ها و مه پاش ها می شود. این شرایط می تواند تاثیرات منفی بر تولید پرندگان داشته باشد. برخی از باکتری ها زمانیکه غلظت آهن آب بالا باشد، رشد می کنند. در نتیجه ایجاد بیوفیلم (Biofilm) شده که باعث گرفتگی نیپل ها و افزایش تکثیر باکتری های بیماری زا می شود.

منگنز: منگنز شبیه به آهن، نمی تواند باعث تاثیر منفی بر روی سلامت پرندگان شود. ولی می تواند با تشکیل ذرات جامد باعث گرفتگی نیپل ها و مه پاش ها شود.

نیترات: بالا رفتن غلظت ازت نشان دهنده از بین رفتن مواد آلی بوده و با بهره وری پایین اکسیژن در حیوانات وابسته می باشد. حضور نیترات در آب شاخص خوبی جهت بررسی باکتری های موجود در آب می باشد. .

در قسمت بعدی با توضیح در خصوص سایر استاندارد های آب و نکات مهم مدیریتی همراه شما خواهیم بود

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

مدیریت آب در پرورش طیور – قسمت اول

آب یک ماده خوراکی حیاتی است که تا زمانی که مشکلی پیش نیاید توجهی به آن نمی شود. تولید کنندگان نه تنها باید تلاش کنند که به مقدار کافی آب تهیه کنند، بلکه باید بدانند که در آبی که پرندگان مصرف می کنند و در سیستم های خنک کننده مرغداری استفاده می شود، چه موادی وجود دارد.

وظایف آب :

آب به منظور مصرف پرنده، کاهش دما (شامل سیستم های کول پَدینگ و مِه پاش) و تسهیل امور بهداشتی مورد نیاز می باشد. پرندگان بر اساس وزن بدن خود، در حدود 1.6 الی 2 برابر خوراک مصرفی خود از آب استفاده می کنند. آب یک ماده حیاتی در متابولیسم و تغذیه پرنده می باشد. از دیدگاه فیزیولوژیکی آب مصرف شده توسط پرنده جهت انتقال مواد مغذی، واکنش های آنزیمی و شیمیایی بدن و همچنین تنظیم دمای بدن استفاده می شود. ارتباط زیادی بین مصرف آب و خوراک پرنده وجود دارد. بنابراین مصرف آب می تواند جهت مشاهده عملکرد گله استفاده شود. بسیاری از کنترل کننده های الکترونیکی در مرغداری ها، توانایی مشاهده مصرف آب روزانه و ثبت اطلاعات برای چندین کنتور آب را دارند. این خصوصیت اجازه می دهد که کنتور آب به طور مجزا بر روی خطوط تامین آب در جلو و انتهای سالن نصب شود. یکنواختی گله در ابتدا و انتهای سالن با استفاده از مصرف آب می تواند بررسی شود. مصرف آب در قسمت هایی از سالن که تعداد پرنده بیشتری وجود دارد، بیشتر می باشد. زمانیکه پرندگان به طور یکسان در جلو و عقب سالن توزیع نشده باشند، رقابت جهت دریافت آب و دان افزایش خواهد یافت.

عواملی که مصرف خوراک را تحت تاثیر قرار می دهند:

سن پرنده: با افزایش سن پرنده مصرف آب افزایش می یابد.

دمای محیط و استرس گرمایی: با افزایش دما مصرف آب پرندگان افزایش می یابد. یکی از راه های اصلی تنظیم دمای بدن پرنده، تبخیر آب از طریق دستگاه تنفس طی عمل له له زدن می باشد. با له له زدن پرنده آب از بدن خارج شده و نیاز به جایگزینی آن به منظور نگهداری تعادل آب بدن پرنده می باشد. طی دوران استرس گرمایی مصرف آب پرنده دو تا سه برابر می شود.

دمای آب: چندین آزمایش به منظور بررسی اثر استفاده از آب خنک بروی پرندگان در آب و هوای گرم انجام شده است. در بیشتر این آزمایشات ، دمای آب باعث بهبود عملکرد در جوجه های گوشتی و مرغان تخمگذار شده است. هر دمایی، پایین تر از دمای بدن پرنده می تواند مفید باشد. آب مصرف شده باعث از بین رفتن حرارت بدن و تنظیم دمای بدن می شود.

الکترولیت ها: در طول دوره های تنش گرمایی، بسیاری از مصرف کنندگان از الکترولیت در آب مصرفی استفاده می کنند. الکترولیت ها مواد معدنی بوده که در خون یافت می شود و به منظور رشد و عملکرد طبیعی سلول مهم می باشند. الکترولیت ها همچنین جهت تعادل اسید-باز خون و تجمع مایعات اهمیت دارند. برخی از الکترولیت هایی که در پلاسمای خون یافت می شوند شامل سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیوم، کلر، بیکربنات و سولفات می باشد. اضافه کردن الکترولیت ها نه تنها باعث جایگزینی مواد از دست رفته در طول تنش گرمایی شده، بلکه باعث تحریک مصرف آب نیز می شود. این عوامل باعث کاهش مرگ و میر ناشی از تنش گرمایی می گردد.

برنامه های نوردهی: نور نیز یکی دیگر از عوامل محیطی است که مصرف آب پرنده را تحت تاثیر قرار می دهد. پرندگان اگر غذا نخورند آبی نمی نوشند و بالعکس اگر آب مصرف نکنند، غذایی مصرف نمی کنند. در زمان خاموشی پرندگان استراحت کرده و در نتیجه آبی مصرف نمی کنند، مگر اینکه زمان خاموشی طولانی باشد.

ارتباط بین مصرف آب و خوراک دریافتی و بسیاری از عوامل محیطی، اهمیت آن را در متابولیسم بدن پرنده و عملکرد بدن نشان می دهد. در مرغداری باید مطمئن بود که برای همه پرندگان به مقداری نا محدود و کافی آب تامین شده است. اگر چنین اتفاقی نیفتد منجر به کاهش مصرف خوراک، تولید تخم مرغ پایین، کاهش رشد و کاهش بازدهی خوراک می گردد.

در قسمتی بعدی ، به کیفیت آب و استاندارد های آن اشاره خواهیم داشت.

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

مدیریت نوردهی در پرورش طیور- قسمت سوم (آخر)

برنامه های نوردهی متناوب:

برنامه نوردهی متناوب شامل دوره های نوردهی و تاریکی می باشد که در طول شبانه روز تکرار می گردد. تقسیم کردن دوره های خاموشی به 2 قسمت یا بیشتر، می تواند بر روی پارامتر های تولید در جوجه های گوشتی، تاثیر گذار باشد. برای مثال وزن لاشه هنگام عرضه به بازار و درصد گوشت سینه می تواند بیشتر شود. با استفاده از برنامه های نوردهی متناوب، پرندگان به صورت تکه تکه خوراک دهی می شوند و فعالیت های اضافی که توسط الگوهای منظم نوردهی و خاموشی ایجاد شده می تواند بر روی سلامت پا و کیفیت لاشه موثر باشد. لازم به ذکر است که در برنامه های نوردهی متناوب آبخوری و دانخوری باید به میزان لازم فراهم گردد.

مدیریت آب و هوای گرم:

در شرایط گرم آب و هوایی برنامه نوردهی باید به گونه ای تنظیم شود که بیشترین آسایش برای پرنده فراهم شود. برای مثال مصرف خوراک در اوج ساعات گرما قطع شده و در این ساعت ها خاموشی اعمال گردد و ساعاتی از شب جهت نوردهی تنظیم گردد تا به پرندگان اجازه مصرف خوراک در زمان خنک داده شود.

رنگ نور و منبع آن:

چندین نوع از منابع نوردهی می تواند در جوجه های گوشتی مورد استفاده قرار گیرد. رایج ترین منابع نوری شامل لامپ های التهابی، فلورسنت و یا LED می باشد. لامپ های التهابی طیف مناسبی از نور را تامین می کنند، ولی از لحاظ بازدهی انرژی مناسب نیستند.لامپ های فلورسنت نسبت به لامپ های التهابی، اقتصادی تر می باشند. ولی شدت نور آنها به مرور کاهش یافته و قبل از اینکه از بین بروند باید آنها را تعویض نمود.لامپ های LED از نظر بازدهی مناسب بوده و رنگ های مختلف آن را می توان انتخاب نمود. قیمت ابتدایی آن بالا بوده ولی طول عمر آن زیاد است. در تحقیقات صورت گرفته در ارتباط با طول موج های مختلف با شدت نور یکسان، به نظر می رسد زمانی که از طول موج 415 الی 560 نانومتر (بنفش و سبز) استفاده می شود، سرعت رشد جوجه های گوشتی نسبت به زمانی که از طول موج بیشتر از 635 نانومتر (قرمز) و یا رنگ سفید استفاده شود، افزایش می یابد.

شدت نور:

در ارتباط با شدت نور، شرایط محیطی باید بررسی شود. در مقالات اشاره شده که شدت نور در هفته اول 40 – 30 لوکس و پس از آن 10 – 5 لوکس باعث بهبود مصرف خوراک و رشد می گردد. شدت نور کمتر از 5 لوکس در طول روز باعث تاثیر منفی بر روی میزان مرگ و میر، ضریب تبدیل غذایی و رشد می گردد.

تاثیرات منفی شدت نور پایین:

  • بر رشد چشم پرنده تاثیر منفی دارد.
  • منجر به افزایش زخم کف پا، ناشی از بستر می شود.
  • کاهش فعالیت و رفاه پرنده
  • تاثیر منفی بر روی وضعیت فیزیولوژیکی پرنده، به نحوی که پرنده قادر به تشخیص تفاوت بین شب و روز نمی باشد.

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

مدیریت نوردهی در پرورش طیور- قسمت دوم

طول ساعات روشنایی و الگوی آن:

در گذشته برنامه نوردهی توسط بسیاری از پرورش دهندگان جوجه های گوشتی به صورت مداوم استفاده می شد (نوردهی طولانی مدت همراه با یک دوره کوتاه خاموشی نهایتا یک ساعت). عقیده بر این بود اگر نوردهی به صورت مداوم باشد، پرندگان غذای بیشتر خورده و سریع تر رشد می کنند. امروزه مشخص شده که این عقیده اشتباه می باشد. نوردهی مداوم نه تنها باعث کاهش وزن نهایی مرغ شده، بلکه باعث تاثیرات منفی بر روی سلامت و آسایش پرنده می شود. جدید ترین تحقیقات پیشنهاد می کند که:

  1. پس از 7 روزگی 6 – 4 ساعت خاموشی می تواند مناسب باشد.
  2. هیچ کاهش رشدی تا سن 39 روزگی به علت اعمال برنامه نوردهی دیده نمی شود.
  3. میزان تلفات به علت عارضه مرگ و میر ناگهانی (سکته) و وقوع عارضه آسیت و نارسایی های اسکلتی کاهش می یابد.
  4. تحرک پرنده بهبود یافته و وقوع زخم ناشی از بستر کاهش می یابد.
  5. میزان گوشت تولیدی عضلات ران افزایش می یابد.
  6. با افزایش میزان استراحت پرنده، آسایش و رفاه مرغ بهبود می یابد.

اینکه کدام برنامه نوردهی بر روی تولید جوجه های گوشتی تاثیرگذار بوده تحت تاثیر چندین عامل می باشد:

  1. زمان اجرای برنامه نوردهی: اجرای زود هنگام برنامه نوردهی بیشترین تاثیر را بر روی سلامت پرنده دارد.
  2. محیط: تاثیر افزایش تراکم گله (بیش از مقادیر توصیه شده) که در این حالت افزایش ساعات خاموشی اشتباه می باشد.
  3. مدیریت خوراک دهی: تاثیر محدودیت فضای دانخوری که در این حالت نیز افزایش ساعات خاموشی اشتباه می باشد. در این حالت کمک گرفتن از ساعات خاموشی طبیعی شبانه روز، باعث بهبود اعمال برنامه نوردهی می گردد.
  4. نرخ سرعت رشد پرنده: اعمال برنامه نوردهی باعث افزایش سرعت رشد پرنده خواهد شد.

در همه برنامه های نوردهی در مراحل اولیه رشد (تا سن 7 روزگی) توصیه شده 23 ساعت نوردهی و 1 ساعت خاموشی اعمال گردد. این امر موجب می شود که مطمئن شویم جوجه ها مصرف خوراک مناسبی در هفته اول داشته اند. کاهش ساعات نوردهی در هفته اول باعث کاهش مصرف دان پرنده شده و باعث کاهش وزن گیری پرنده می شود. توصیه شده حداقل 4 ساعت خاموشی از سن 7 روزگی برای پرنده تامین گردد. ضعف در اجرای برنامه نوردهی موجب می شود که مصرف خوراک پرنده به علت کمبود خواب دچار اختلال شود. همچنین عملکرد بیولوژیکی پرنده کاهش یافته و همینطور آسایش و رفاه پرنده هم کم شود.

برنامه های دقیق نوردهی جوجه های گوشتی با توجه به سویه جوجه های پرورشی و همچنین شرایط منطقه ای متفاوت می باشد.

در قسمت بعدی با توضیحاتی در خصوص برنامه های نوری متناوب و بیان مواردی مهم و تاثیر گذار در مدیریت نوردهی همراه شما خواهیم بود .

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید .

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

مدیریت نوردهی در پرورش طیور- قسمت اول

برنامه نوری توسط بسیاری از پرورش دهندگان طیور با موفقیت به کارگرفته شده و ضمن کاهش مرگ و میر جوجه ها، بهبود ضریب تبدیل غذایی و تامین رشد بهتر، سبب کاهش هزینه های تولید شده است. برنامه های نوری در هر نوع سالن مرغداری حتی سالن هایی که از نور طبیعی استفاده می کنند به آسانی قابل اجرا می باشند.

سالهاست که از برنامه های نوری مختلف به منظور تحریک و افزایش رشد ، در جوجه های گوشتی استفاده می شود امروزه یک جوجه گوشتی معمولی میتواند روزانه به طور متوسط حدود 55 گرم افزایش وزن داشته باشد و این بدان معنی است که متوسط وزن گله های مخلوط مرغ و خروس گوشتی در 45 روزگی به 2500 گرم خواهد رسید و این یک موفقیت بزرگ است.

دو دهه قبل برای رسیدن به این وزن به زمانی حدود دو برابر این مدت نیاز بود. برای دستیابی به این بازدهی چشمگیر در 6 هفتگی تغییرات بسیاری در ژنتیک ، تغذیه ، طراحی سالن ها ، کنترل بیماری ها و مدیریت ایجاد شده است.

یکی از عوامل مدیریتی که با تدبیر و موفقیت به اجرا در آمده استفاده از نور برای جوجه های گوشتی است. یک جوجه گوشتی تا 45 روزگی ، حدود 1000 ساعت زندگی میکند. اگر این جوجه این مدت کوتاه را تحت شرایط نور طبیعی زندگی کند نیمی از زندگی خود را در تاریکی خواهد گذراند که در این شرایط اکثر پرندگان قادر به استفاده از غذا و آب نیستند. بنابراین بعد از 2 ساعت که غذای خورده شده هضم گردید جوجه ها شروع به استفاده از ذخایر بدن خود کرده و برای حفظ احتیاجات نگهداری معمولی بدن خود، انرژی از دست می دهند و در نتیجه رشد آنها می تواند آهسته شود .

در ارتباط با مبحث نوردهی 4 بخش مهم وجود دارد:

  1. طول ساعات نوردهی: ساعات نوردهی و خاموشی که طی 24 ساعت شبانه روز اعمال می گردد.
  2. تقسیم زمان نوردهی: چگونه ساعات نوردهی و خاموشی در طول 24 ساعت تقسیم می شود.
  3. رنگ نور
  4. شدت نور

تاثیر متقابل این عوامل باید در زمان نوردهی جوجه های گوشتی در نظر گرفته شود. برای مثال برخی ویژگی ها در ارتباط با تولید یا آسایش پرنده(مثل رشد، ضریب تبدیل غذایی و مرگ و میر) ممکن است با تغییر ساعات خاموشی و نوردهی، تغییرات شدت نور و همچنین رنگ نور تغییر کند.

در قسمت بعدی با توضیحاتی در خصوص طول ساعات روشنایی و برنامه های نوری همراه شما خواهیم بود.

جهت راهنمایی و مشاوره میتوانید با دپارتمان فنی شرکت آریاداتیس در تماس باشید.

جهت دانلود این پادکست به کانال تلگرام آریاداتیس مراجعه فرمائید.

تمامی حقوق متعلق به آریاداتیس پرور می باشد.